Een eenvoudig CO₂-model

In deze video presenteert professor in de Astronomie Michael Merrifield (Universiteit van Nottingham) een eenvoudig model van het CO₂-broeikaseffect.

Hij laat wolken, albedo-effect, oceaaninteractie, zonnecycli en veel andere factoren die het klimaat beïnvloeden buiten beschouwing en bespreekt alleen de CO₂-straling in de atmosfeer.

Zijn belangrijkste argument is dat wanneer de CO₂-concentratie stijgt, de atmosfeer vanuit een hogere luchtlaag begint te emitteren. De temperatuur van die emitterende luchtlaag moet -18 °C zijn. Dus als de -18 °C temperatuurlaag hoger in de atmosfeer komt te liggen en de atmosfeer 6,5 ° C opwarmt voor elke kilometer die we vanaf die laag dalen, zal de oppervlaktetemperatuur omhoog gaan.

Dat is het model. Laten we nu een paar gemodelleerde dieselmotoren opstarten, een aantal gemodelleerde kolencentrales bouwen, wat extra CO₂ uitstoten en dit model tot het uiterste beproeven.


Als we meer CO₂ toevoegen, gaat het emissieniveau omhoog in de atmosfeer, dus als we veel meer toevoegen, bereikt het emissieniveau op een gegeven moment de tropopauze. In de tropopauze daalt de temperatuur niet meer met het toenemen van de hoogte, dus vanaf dit niveau heeft, volgens dit model, het toevoegen van CO₂ geen effect meer op de temperatuur van de Aarde.
Als we nog veel meer CO₂ toevoegen, bereikt het emissieniveau de stratosfeer. In de stratosfeer stijgt de temperatuur bij toenemende hoogte, dus volgens dit model moet de oppervlaktetemperatuur dan dalen.


Dat klinkt niet erg overtuigend. De CO₂-concentratie stijgt en de temperatuur daalt. Maar dat is wat het model ons vertelt.

Het is duidelijk dat dit model faalt. Het komt niet overeen met de werkelijkheid.

In de echte wereld heeft het CO₂-broeikaseffect een logaritmische progressie en is het vrijwel verzadigd. Meer CO₂ toevoegen heeft geen meetbaar effect meer op de oppervlaktetemperatuur. Dit komt precies overeen met empirische gegevens uit werkelijkheid.

Tom van Leeuwen, 18 oktober 2019.