De verzadiging van het CO₂-broeikaseffect

Deze grafiek is alles wat je nodig hebt om te begrijpen dat CO₂ niet de klimaatregelknop van de aarde is.

Op de horizontale as zien we de infrarood (IR) spectrumgolflengten, dat wil zeggen de "IR-kleuren" als dit soort straling zichtbaar zou zijn voor het menselijk oog.
De verticale as toont de energiestroom, dat is de energie die wordt uitgestraald door de aarde, gezien vanuit de ruimte.

De grafiek zelf laat zien hoe de aardatmosfeer de IR-straling van het aardoppervlak filtert en de rol van de verschillende broeikasgassen in dat filterproces. De groene lijn is het filter van de atmosfeer van de aarde zonder broeikasgassen.
CO₂ absorbeert IR-straling in een smalle band rond golflengte 15 nm, dat is rond het frequentiegetal 650.

De lichtblauwe lijn is de filtering die optreedt wanneer 50 ppm CO₂ aan de atmosfeer wordt toegevoegd. Dat is 1/8 van de huidige CO₂-concentratie. Het verschil met het toevoegen van die eerste 50 ppm is duidelijk zichtbaar.

Dan voegen we nog eens 50 ppm toe en krijgen we de donkerblauwe lijn.

Er is nauwelijks verschil. Het toevoegen van steeds meer CO₂, tot 800 ppm in dit voorbeeld, heeft nauwelijks effect op de IR-filtering (absorbtie).

Dat is de CO₂-broeikaseffectverzadiging in actie. Het verzadigingspunt ligt tussen 50 en 100 ppm. Dat is waar het CO₂-broeikaseffect speelt. Steeds meer CO₂ toevoegen heeft vrijwel geen effect op de energiestroom en daarmee de temperatuur.

Deze grafiek is opgemeten en getekend door William Happer en William van Wijngaarden.

Zie deze video voor een volledige uitleg.