Waterkrachtcentrales en broeikasgassen
14/10/2019 11:07 - Geplaatst door Tom van Leeuwen
Waterkracht is een van de schoonste beschikbare energiebronnen. De enige nadelen die tot nu toe bekend zijn, zijn de impact op het landschap en het risico dat een dam breekt door aardbevingen. Een zorgvuldige keuze van de locaties en hoge bouwnormen kunnen deze problemen voorkomen.
Naast elektriciteitsopwekking helpen dammen ook om de waterstroom in de rivieren te reguleren, waardoor ze beter bevaarbaar worden en bruikbaar zijn voor irrigatie.
Dus over het algemeen lijkt het vrij positief, maar recent onderzoek heeft een nieuw nadeel van waterkracht "ontdekt" en het is een gebruikelijke verdachte:
broeikasgassen.
In dit artikel in The Guardian getiteld
"De waterkrachtparadox: is deze energie zo schoon als het lijkt?", publiceert Bridget Deemer, een "onderzoeksecoloog" bij de US Geologic Survey, die de studie leidde tijdens haar eerdere functie als onderzoeksmedewerkster in de Staat Washington, de volgende conclusies:
"Maar analyse van Deemer en haar collega's toont aan dat de breedte en diepte van water geen leidende factoren zijn. In plaats daarvan zijn 'biologische activiteiten' in een reservoir -zoals rottende vegetatie en afvoer van voedingsstoffen uit stroomopwaartse stroomgebieden- belangrijkere indicatoren voor broeikasgasemissies De afvoer van voedingsstoffen kan afkomstig zijn van natuurlijke processen of van landbouw, houtkap en landontwikkeling.
Op basis van gegevens van de 267 reservoirs schatten de auteurs de totale uitstoot van alle reservoirs wereldwijd en concluderen ze dat die wateropslagfaciliteiten goed zijn voor 1,3% van alle door de mens veroorzaakte uitstoot van broeikasgassen. "
Goed, ik ben geen bioloog en ik ben geen onderzoeker ... maar met mijn gezond verstand vraag ik me af: "Wat zou er gebeurd zijn met deze 'vegetatie en voedingsstoffen uit stroomopwaartse stroomgebieden' als er geen stuwmeer zou zijn? Zouden die dan voor eeuwig worden geconserveerd? Of zouden ze hoe dan ook vergaan?"
Natuurlijk zouden ze hoe dan ook vergaan! Vegetatie maakt deel uit van de koolstofcyclus. Vegetatie verbruikt CO2 als het groeit en vegetatie stoot CO2 uit als het vergaat en verrot nadat de plant sterft. Het netto-effect is nul.
Bovendien: ze stellen dat de afvoer van voedingsstoffen "afkomstig is van natuurlijke processen of van landbouw, houtkap en landontwikkeling". Zouden die factoren dan dus op magische wijze verdwijnen als er geen dam zou zijn? De voedingsstoffen zouden sowieso vergaan, de CO
2 zou sowieso vrijkomen. Dat ligt niet aan de dam of aan het stuwmeer. Dat ligt aan het feit dat het organisch materiaal is.
Twee vragen:
- Krijgen deze "onderzoekers" echt betaald voor het schrijven van dit soort onzin?
- Hoe is dit artikel er in vredesnaam in geslaagd om door de kwaliteitscontrole van "The Guardian" te komen?
Er is geen "waterkrachtparadox". Stuwmeren produceren geen broeikasgassen, althans niet na de bouwfase van het project.
Dit is een voorbeeld temeer van de ongelooflijke hoeveelheid volstrekt onzinnige propaganda die door de mainstream-media op ons wordt losgelaten.
Tom van Leeuwen, 14 oktober 2019.
