Waterdamp

Waterdamp is het belangrijkste broeikasgas. Het maakt 80% tot 90% uit van het totale broeikaseffect van de atmosfeer van de Aarde.

Klimaatmodellen zijn afhankelijk van waterdamp als positieve feedback voor vermeende CO₂-opwarming. In deze modellen veroorzaakt CO₂ een kleine opwarming waardoor de relatieve luchtvochtigheid toeneemt. Die toename van waterdamp produceert dan de catastrofale opwarming die ze voorspellen.
De werkelijkheid is echter dat, hoewel de atmosferische CO₂-concentraties sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog met bijna 30% zijn gestegen, de relatieve luchtvochtigheid op lage hoogten stabiel is gebleven en op grotere hoogten zelfs is afgenomen.

Deze fundamentele fout in de klimaatmodellen resulteert in het feit dat deze modellen te veel opwarming voorspellen, soms zelfs meer dan twee- tot driemaal zoveel als de opwarming gemeten door satellieten en weerballonnen. Ze voorzien een positieve feedback die in werkelijkheid niet optreedt.

In deze video getuigt professor Dr. Don Eastbrook voor de Washington State Senate Energy, Environment and Telecommunications Committee in 2013. Het lijkt gedateerd, maar de getuigenis bevat een aantal tijdloze waarheden zoals het knoeien met klimaatgegevens door de NASA en NOAA, waterdamp (38:50), de verzadiging van het CO₂-broeikaseffect (40:50), zeespiegelstijging, extreem weer, verzuring van de oceaan (1:00:00), de vermeende "wetenschappelijke consensus" (1:07:00) en klimaatmodellen (1:12:50).

De afbeelding in dit artikel bevat gegevens die zijn gemeten door NOAA en is gepubliceerd als onderdeel van deze publicatie van Elsevier Sciencedirect door Dr. Don Eastbrook .