Gletsjer Logica



19/02/2019 20:57 - Geplaatst door Tom van Leeuwen
Vorige maand publiceerde de website van de New York Times een pagina getiteld "Gletsjers krimpen. Miljoenen zijn afhankelijk van hun water". Er wordt een dramatisch, uitzoomend beeld getoond van een persoon die door een droog gletsjerbed loopt met de volgende tekst:

"In Centraal-Azië krimpt de Tuyuksu-gletsjer door het opwarmende klimaat. Het verliest elk jaar ijs.

Wereldwijd betekent het verdwijnen van gletsjers minder water voor mensen en gewassen in de toekomst.

Deze keer kijken we niet naar de vraag of gletsjers krimpen of groeien. Het is duidelijk dat gletsjers dynamische systemen zijn en dat het klimaat eromheen altijd verandert. Sommige gletsjers krimpen, terwijl anderen groeien.

Wat de NYT ons probeert te doen geloven is een van de meest hardnekkige mythes over klimaat en opwarming van de Aarde.

Mythe:

"Het krimpen van gletsjers betekent dat toekomstige generaties minder water beschikbaar zullen hebben."

Analyse van de mythe

Water dat in de vorm van ijs in een gletsjer ligt opgeslagen kan niet door mensen worden gebruikt. Het moet eerst smelten en van de berg afvloeien om gebruikt te kunnen worden. Dus, hetzelfde proces dat gletsjerwater beschikbaar maakt zal de gletsjer doen verdwijnen.

Volgens deze mythe vrees je iets terwijl je tegelijkertijd wenst dat het zal gebeuren. Je vreest dat de gletsjer verdwijnt en tegelijkertijd wens je dat de gletsjer verdwijnt omdat je wilt dat het water beschikbaar is voor mensen en gewassen. Het gletsjerwater kan maar op één plaats tegelijk zijn, óf het zit in de gletsjer, óf je kunt het gebruiken.

De enige geldige relatie tussen gletsjergrootte en beschikbaarheid van water is: hoe groter de gletsjer, hoe minder water er beschikbaar is, omdat het water dat bevroren is in de gletsjer niet beschikbaar is. Precies het tegenovergestelde dus van wat de mythe ons vertelt!

De beschikbaarheid van water is afhankelijk van de hoeveelheid neerslag. Niet van de gletsjergrootte! Gletsjers vormen enkel een buffer die water vasthoudt of afgeeft aan de valleien, afhankelijk van de gletsjertemperatuur.

Mythe ontkracht!

Tom van Leeuwen, februari 2019.

 

Donaties

Het gevecht tegen de klimaathysterie vergt tijd! Als je denkt dat ik op de goede weg zit en mijn inspanningen wilt steunen dan zou ik heel dankbaar zijn voor een kleine donatie om deze site in de lucht te houden.

Bedankt!


De vingerafdrukken van het broeikaseffect

De hypothese van "door de mens veroorzaakte klimaatverandering" houdt in dat de toename van de CO2-concentratie het broeikaseffect van de atmosfeer versterkt en dat dit de opwarming van de Aarde als eindresultaat heeft.

Sinds het begin van het geïndustrialiseerde tijdperk rond 1850, stoot de mens een relatief grote hoeveelheid CO2 uit in de atmosfeer door het gebruik van fossiele brandstoffen. Het gevolg van deze emissies is dat tijdens die periode de concentratie van CO2 in de atmosfeer sterk steeg van ongeveer 300 deeltjes per miljoen (ppm) tot meer dan 400, een toename van bijna 40%. Tegelijkertijd steeg de gemiddelde temperatuur in dezelfde periode met ongeveer 1,5 °C met een kleine variatie afhankelijk van de gebruikte gegevensbron.

Er lijkt dus een correlatie te bestaan tussen de concentratie CO2 en de temperatuur van de Aarde in deze periode. Maar het bestaan van een correlatie betekent niet automatisch dat er ook een causaal verband bestaat. Het kan puur toeval zijn dat deze twee concepten zich op een gesynchroniseerde manier ontwikkelen. In een vorig artikel zagen we bijvoorbeeld dat diezelfde correlatie voor andere tijdspannes niet bestaat.
Lees verder...

Waarom stopte de opwarming?

De politieke rapporten van het IPCC zijn gebaseerd op de hypothese dat CO2 de belangrijkste regelknop is van de Aardse temperatuur. Het probleem is dat deze hypothese in het geheel niet overeenkomt met de empirische gegevens waarover de wetenschap beschikt. Men maakt voorspellingen aan de hand van modellen die niet in staat zijn het verleden te ‘voorspellen’.
Lees verder...

Temperatuur versus CO2 - een overzicht

Bij het bespreken van 'klimaatverandering' is het noodzakelijk om na te gaan hoe het klimaat op Aarde in het verleden is veranderd. Dat geeft een indicatie voor de vraag of de huidige veranderingen normaal zijn of niet.

De wereldwijde temperaturen varieerden in de afgelopen 500 miljoen jaar enorm. Afhankelijk van de gebruikte tijdschaal is de huidige temperatuur koud of warm, dus als we het hebben over de "normale temperatuur" moet worden aangeven welke tijdschaal als referentie wordt gebruikt.
Lees verder...

De opwarming van Nederland

In Nederland hangt het dagelijkse weer sterk af van de windrichting. Omdat het een klein land is, is de windrichting vrij homogeen voor het hele gebied, vooral op grotere hoogten waar het grootste deel van de warmteconvectie plaatsvindt.

Vanwege de geografische ligging, halverwege tussen het ijskoude Noordpoolgebied in het noorden, de droge en hete Sahara in het zuiden, de Euraziatische landmassa in het oosten en de Atlantische Oceaan in het westen, heeft elke windrichting unieke weerkenmerken.

Noord - koud,
Oost - droog,
Zuid - warm,
West - nat weer.
Lees verder...

Waarnemingen van satelliettemperaturen

Deze maand januari 2023 heeft de gemiddelde satelliettemperatuur gepubliceerd door Dr. Christy en Dr. Spencer (University Alabama Huntsfield) een negatieve deviatie, vergeleken met de gemiddelde maandelijkse metingen tussen 1991 en 2000.

Natuurlijk zegt deze waarde niet veel, de definitie ervan zit vol met willekeurige begin- en eindpunten, maar hoe dan ook, het klinkt niet alsof er veel opwarming heeft plaatsgevonden in de afgelopen 30 jaar, en nog minder "catastrofale opwarming" waarover we lezen en in de reguliere media en kranten en zien op tv.
Lees verder...

Klimaatlezing van Marcel Crok (Clintel)

Een uitstekende lezing van Marcel Crok (Clintel) voor wie alle klimaatwaarheden ook eens in het Nederlands wil horen.

De verzadiging van het CO2-broeikaseffect

Deze grafiek is alles wat je nodig hebt om te begrijpen dat CO2 niet de klimaatregelknop van de aarde is.

Op de horizontale as zien we de infrarood (IR) spectrumgolflengten, dat wil zeggen de "IR-kleuren" als dit soort straling zichtbaar zou zijn voor het menselijk oog.
De verticale as toont de energiestroom, dat is de energie die wordt uitgestraald door de aarde, gezien vanuit de ruimte.

De grafiek zelf laat zien hoe de aardatmosfeer de IR-straling van het aardoppervlak filtert en de rol van de verschillende broeikasgassen in dat filterproces. De groene lijn is het filter van de atmosfeer van de aarde zonder broeikasgassen.
Lees verder...

Video - Wie zijn de échte klimaatontkenners?

Het klimaat heeft gedurende het Holocene veel schommelingen vertoond. Het verschil tussen de hoogste en de laagste gemiddelde temperatuur van de afgelopen 10 duizend jaar bedraagt ongeveer 3 °C.

Klimaatalarmisten, met het IPCC voorop, proberen dit te ontkennen, en dat is begrijpelijk. Deze variatie betekent namelijk dat ook zónder de menselijke invloed er sprake was van klimaatsverandering.

Dat ondermijnt hun hypotheses en vaak hangen hun baantjes juist daar van af.

Klimaatverandering gezien vanuit een historisch perspectief.
Lees verder...