Klimaatwaarheden en klimaatleugens

Er is de afgelopen jaren een zeer zorgwekkende situatie ontstaan rondom het klimaatvraagstuk. Westerse politici lijken alle contact met de realiteit te hebben verloren en proberen elkaar te overtreffen in politieke correctheid, die op geen enkele manier door de wetenschap wordt ondersteund. Wetenschappers zwijgen uit angst om hun reputatie en baan te verliezen.
De tijd lijkt gekomen om de zaken even duidelijk op een rijtje te zetten.



Dit blijkt uit de wijze waarop het broeikaseffect werkt. CO₂ is een broeikasgas, het absorbeert infrarode straling die de Aarde uitstraalt om af te koelen, maar van het hele elektromagnetische spectrum heeft het die eigenschap voor minder dan 1% van de frequenties. Dat wil zeggen dat 99% van de straling ongehinderd door CO₂ naar de ruimte wordt uitgestraald. De 1% van de frequenties die CO₂ kan absorberen representeert een eindige hoeveelheid energie. Bij een bepaalde concentratie CO₂ wordt al die energie geabsorbeerd, er is geen absorbeerbare energie meer over en het toevoegen van méér CO₂ heeft geen meetbaar effect meer op de temperatuur. Dat is het verzadigingspunt van het broeikaseffect.
Nu blijkt dat dit verzadigingspunt reeds aan het begin van het Holoceen werd bereikt, toen zo’n 8 duizend jaar geleden de opwarming na de vorige glaciale periode stopte. Sindsdien bestaat het CO₂ broeikaseffect, maar werkt het op z’n maximale absorptievermogen en heeft het toevoegen van méér CO₂ dus geen meetbaar effect meer.
Deze theoretische benadering wordt op twee manieren empirisch bevestigd. Dit zijn wetenschappelijk onderbouwde, repliceerbare experimenten en berekeningen:
1.- Metingen van de stralingsbalans aan de top van de atmosfeer, uitgevoerd door het CERES programma van de NASA wijzen uit dat er géén sprake is van een groeiend CO₂-broeikaseffect ondanks de stijgende CO₂-concentratie in de atmosfeer.
Lees meer: De vingerafdrukken van het broeikaseffect.

2.- De door de mens toegevoegde CO₂ aan de atmosfeer wordt veroorzaakt door de verbranding van fossiele brandstoffen. Deze fossiele brandstoffen bevatten de isotopen 12C en 13C, maar niet het van nature radioactieve 14C. Nu blijkt dat de balans van deze 3 koolstofisotopen in de atmosfeer verandert, op een manier waaruit valt te berekenen dat slechts 12% van de toegevoegde CO₂ door de mens wordt veroorzaakt. De overige 88% heeft een natuurlijke oorsprong.
Lees meer: Wij zijn onschuldig! CO₂ maatregelen hebben geen zin.


De enige manier waarop deze bewering wordt verdedigd is een schijnbare correlatie tussen de CO₂-stijging in de atmosfeer en de stijging van de temperatuur sinds de jaren ’80. De temperatuurgrafieken die worden aangehaald zijn niet onbetwist, in veel betrouwbaardere satellietmetingen is de correlatie veel minder duidelijk zichtbaar en voor bepaalde periodes is de correlatie afwezig of zelfs omgekeerd.
Er wordt voorbijgegaan aan het feit dat een correlatie nog niet duidt op een causaal verband en zelfs al zou er een causaal verband bestaan, zou het evengoed kunnen dat de temperatuurstijging de CO₂-toename teweegbrengt en niet andersom.
Verder wordt deze bewering niet bevestigd door wetenschappelijk bewijs. Er is geen enkel experiment of meting bekend die een wetenschappelijk bewijs levert.

De situatie in de wereld
De verdwazing die zich van de Westerse Wereld (Europa, Noord-Amerika en Australië) meester heeft gemaakt, lijkt in de rest van de wereld afwezig te zijn. Rusland en China kijken rustig toe hoe het Westen zichzelf in de voet aan het schieten is, India is niet van plan haar ontwikkeling naar een moderne economie gevaar te laten lopen en Japan lijkt niet bijster enthousiast.
In Zuid-Amerika en Afrika is het klimaat een non-issue. Er wordt gekeken of er geld los te krijgen is, gebruikmakend van de situatie, maar andere zaken zijn veel belangrijker.
Blijft dus het Westen, waar men bereid lijkt de welvaart en economische toekomst op het spel te zetten voor het "oplossen" van een niet-bestaand probleem. Niemand vraagt zich meer af of de basis van het hele verhaal eigenlijk wel klopt, men is volkomen verblind bezig de doelstellingen ieder jaar te verscherpen, zonder zich ook maar enig moment af te vragen of dit allemaal zinvol is.


De klimaatplannen
De Westerse overheden vallen over elkaar heen om zo verregaand mogelijke hervormingen te presenteren om dit niet-bestaande probleem op te lossen. Op steeds kortere termijnen wil men een steeds groter gedeelte van de CO₂-uitstoot verminderen. CO₂ wordt voorgesteld als de grote boosdoener, een vervuiler. Ook dit staat overigens ver af van de waarheid. CO₂ is als plantenvoedsel de basis van al het leven op Aarde.
In Nederland is de huidige belofte, bij het aantreden van het kabinet Rutte-IV, een reductie van 60% van de CO₂-uitstoot in 2030. Om dit te kunnen bewerkstelligen worden op vele terreinen plannen gemaakt; concrete stappen zijn nog maar nauwelijks gezet, en van enige reductie is nog geen sprake.
1.- Het vervangen van het wagenpark
Verbrandingsmotoren worden verboden en alle voertuigen moeten worden vervangen door elektrische exemplaren. Men is nog op zoek naar een oplossing voor het luchtverkeer.
2.- Het vervangen van de energiecentrales
Kolen- en aardgascentrales worden verboden. Als alternatieven wordt gewerkt aan uitbreiding van de windturbines en zonnepanelen. Het is zeer de vraag of deze alternatieven voldoende energie kunnen leveren, vooral gezien het feit dat de vraag naar elektriciteit door de andere plannen sterk zal stijgen. Kernenergie wordt ook als alternatief genoemd.
3.- Woningen en bedrijven van het gas af
Terwijl overheden van andere Westerse landen het aardgas vreemd genoeg zien als een "schoon" alternatief (er is natuurlijk wel degelijk sprake van CO₂-uitstoot bij het verbranden van aardgas), en het Nederlandse aardgasnetwerk het beste van de wereld is, is de Nederlandse overheid er van het begin af aan op gespitst om woningen en bedrijven te verbieden nog langer met gas te stoken. Het alternatief zijn de warmtepompen, waarbij woningen worden verwarmd door met elektromotoren opgepompt warm grondwater of restwarmte uit de lucht. Er zijn ook hybride warmtepompen die aardgas alleen vervangen als het niet te koud is; op winterse dagen wordt dan weer gewoon gas gestookt. Helaas verloopt het verspreiden van de warmte binnen de gebouwen op een andere manier, waardoor ingrijpende verbouwingen aan ieder gebouw noodzakelijk zijn, zoals vloerverwarming, muurverwarming en HR++ dubbel glas.
4.- Uitbreiding van het elektriciteitsnet
De klimaatplannen 1 en 3 zullen het bestaande elektriciteitsnet extra belasten, zonder dat het daar op berekend was. Ingrijpende vernieuwingen en uitbreidingen zullen daardoor noodzakelijk zijn.

De totale kosten van dit pakket maatregelen zijn moeilijk in te schatten. De overheid probeert de bevolking een rad voor de ogen te draaien met het opzetten van een klimaatfonds van 35 miljard euro, alsof dat voldoende zou zijn. Een nuchtere beschouwing van de feiten leert het volgende. Er zijn in Nederland 8 miljoen huishoudens. Als alleen al voor de aanpassingen en verbouwingen die nodig zijn om een huishouden van het gasnetwerk te verwijderen bijvoorbeeld 30 duizend euro gemoeid is, zijn de totale kosten van het punt 3 van de klimaatplannen 240 miljard euro. En dan hebben we het dus nog niet over het wagenpark, het elektriciteitsnet en de energiecentrales. Dit is een grove schatting, maar het is volkomen duidelijk dat de totale investeringen die nodig zijn om alle klimaatplannen uit te voeren hard richting de 1000 miljard zullen lopen, oftewel het totale Nederlandse Bruto Nationaal Product voor één jaar.

Een heel andere vraag is of het in feite wel mogelijk is om al die verbouwingen en aanpassen binnen de gestelde termijn te realiseren. Is er voldoende geschoold personeel (loodgieters, metselaars, elektriciens, etc.) direct oproepbaar om deze taken uit te voeren?

Al met al is dit een ideale situatie voor de collectivisten. Er is veel geld te verdelen. Andermans geld. De bevolking is bang, zelfs mensen die vermoeden dat er iets niet klopt zijn bang om dit uit te spreken. Iedereen lijkt gehoorzaam de plannen te willen volgen, om niet de sociale consequenties te hoeven ondervinden die een kritische houding met zich mee zou kunnen brengen. Het is haast niet voor te stellen dat dit een ongelukkige samenloop van toevallige omstandigheden is. Het komt ze gewoon té goed uit allemaal. Er lijkt een perfect plan achter te zitten.

Het grote gevaar is dat deze plannen worden vastgelegd in wetten en internationale verdragen die op een later tijdstip door de justitie zouden kunnen worden afgedwongen, ook indien vernieuwde inzichten anders aangeven.

Daarom is het zo belangrijk om deze zaken op een rijtje te zetten. Bekijk de feiten op een objectieve manier en probeer zelf een standpunt te vormen en na te leven.

Tom van Leeuwen, 29 januari, 2022.